Lykilspuringin er styður þú aðild íslands að esb

Ég gef ekki mikið fyrir þetta enda eru ekki nema um 30 % þjóðarinnar sem vilja að ísland verði aðili að esb en raunvöruleikinn er að um 70 % þjóðarinnar eru einfaldlega á móti því að ísland verði aðili að miðrýstu ríkjasambandi.
Það skipir nákvæmlega engu máli hvort meirihluti vilji halda einhverjum viðræðum Samfylkingarinnar við esb áfram.
Enda er ekkert annað í boð en aðild að esb og að ísland gangi að lögum og reglum esb og það vilja íslendingar ekki enda viljum við vera áfram sjálfstæð og fullvalda þjóð.

Helmingur vill viðræður áfram

Athugasemdir

[Jón Ingi Cæsarsson, 29.1.2012 kl. 19:50]

Þeirri spurningu getur þú ekki svarað að neinu viti nema klára viðræður..eins helmingur þjóðarinnar skilur...og veit.

[Jón Ingi Cæsarsson, 29.1.2012 kl. 19:51]

Merkilegt hvað sumir reyna að halda úti kjaftæðinu um sjálfstæða þjóð.. mógðun við heilbrigða skynsemi... eru Finnar sjálfstæð þjóð ? eru Svíar sjálfstæð þjóð ? eru þjóðverjar sjálfstæð þjóð... vonandi eru ekki svo fávís að svar því með NEI eða ?

[Örn Ægir Reynisson, 29.1.2012 kl. 20:13]

Jón Ingi stórfurðulegur þjóðflokkur kratarnir voru á móti sjálfstæði frá Dönum á sínum tíma, í þeirra röðum voru menn sem voru á móti móti útfærslu landhelginnar,þeir vildu klína skuldum Efnahagsböðla Evrópusambandsins yfir á almenning ( icesave ) og þeir vilja innlima Ísland með sínar náttúruauðlindir inn í erlent ríkasamband, ég spyr því hvaðan koma þessi kratakvikindi hvað veldur þessari ónáttúru, afhverju flytja þeir ekki bara til Brussel?

[Örn Ægir Reynisson, 29.1.2012 kl. 20:15]

Geta þessir mannfjandar ekki skilið það að við eigum ekkert erindi inn í Evrtópusambandið!

[Örn Ægir Reynisson, 29.1.2012 kl. 20:16]

Hef svosem ekki stórar áhyggur þjóðinn lætur ekki glepjast af öllu þesu ESB kjaftæði en mikið er þettað orðið þreytandi.

[Sigurður M Grétarsson, 29.1.2012 kl. 21:03]

Örn. Það er rangt að kratar hafi verið á móti sjálfstæði Íslands frá Dönum. Það vildi nánast öll þjóðin fá sjálfstæði og átti það líka við um krata. Deilurnar stóðu hins vegar um það hvort við ættum að taka þetta skref meðan Danmörk væri enn hernumin þjóð eða hvort við ættum að bíða þangað til hernáminu væri lokið og við gætum klárað málið með eðlilegum diplómatískum samskiptum við Dani. Þannig hefði jafnvel verið hægt að hafa danakonung viðstaddan þegar athöfn yrði haldinn þar sem formlega yrði gengið frá þessu.

Enda var það svo að þessir hópar voru kallaðir "hraðskilnaðarmenn" og "lögskilnaðarmenn". Taktu eftir að "skilnaðarmenn" er hluti beggja nafnanna.

Þetta var því aldrei spurning um það hvort við ætluðum að lýsa yfir sjálfstæði frá Dönum heldur hvenær. Þegar við gerðum heimastjórnarsamninginn við þá sem tók gildi 1. desember 1918 þá var í honum ákvæði um að við mættu lýsa yfir fullu sjálfstæði 25 árum seinna. Við máttum því sakvæmt þeim samningi gera það hvenær sem er eftir 1. desembver 1943. Miðað við að ætal að gera það á fæðingardegi Jóns Sigurðssonar þá var 17. júní 1944 fyrsti mögulegi dagurinn til að gera það og við gerðum það þá. Lögskilanaðamennirnir sem sumir voru kratar vildu hins vegar bíða þangað til Danmörk væri afur orðið frjálst ríki eins og ég hef áður sagt. Það töldu þeir einfaldlega vera sjálfsagða kurteisi við þá. Það voru margir Danir sem voru okkur mjög hliðhollir sem voru mjög sárir yfir því að hafa stigið þetta skref meðan þeir væru enn hernumin þjóð. Hjá þeim særindum hefði verið hægt að komast með því að doka við. Í ljósi þess hvernig stríðið fór þá hefði það leitt til eins árs töf á því að við lýstum yfir sjálfstæði. Það hefði varla breytt miklu.

[Óðinn Þórisson, 29.1.2012 kl. 21:19]

Jón Ingi - hefur þú heyrt orðatiltækið " kurteisi kostar ekki neitt "  - væntnlega ekki en ég ætla að svara þér efnislega.
Stefán Fulhle stækkunarstjóri esb hefur sagt að ekki sé hægt að sækja um aðild að esb bara til að athuga hvernig samningur náist. Þessi orð merka að aðeins aðild að esb er í boði.
Okkur greynir á um að ég vl að ísland haldi fullu forræði yfir okkar auðlyndum. Þannig að t.dí raun hefði Evrópusambandið full yfirráð yfir sjávarútvegsmálum okkar íslendinga. Svo þetta " lýðræðistal " ykkar í Samfylkingunni sem vilduð ekki að þjóðin fengi að kjósa um hvort farið væri af stað í þennan leiðangur. En það er flestum ljóst að það er enginn samingur aðeins aðild að esb.
Ég ætla að sleppa því að ræða að esb er stöðugt að færa sig inn á ný svið sameignleg öryggis og varnarstefnu  - dóms og innanríkisstefnu - ásamt sjávarútvegs og landbúnarsefnu en þetta veist þú allt væntnlega eða............
Örn - nei það er nginn möguleiki að íslendingar samþykkti þetta en hafa ber í huga að þj.atkv.greiðslan er bara ráðgefandi og þingmenn aðeins bundnir af sannfæringu sinni og dreg ég það í efa að sf - þingmenn láti NEI frá þjóðinni hafa einhver áhrif á sig.

[Örn Ægir Reynisson, 29.1.2012 kl. 21:39]

Óðinn, kratar munu ekki geta afsalað fullveldi þjóðarinnar til Brussel þótt þeir ólmir vilji.

[Guðmundur Ásgeirsson, 29.1.2012 kl. 22:03]

Þeirri spurningu getur þú ekki svarað að neinu viti nema klára viðræður.

Sáttmálar ESB hafa lengi legið fyrir í íslenskri þýðingu til aflestrar fyrir hvern sem vill kynna sér hvað aðild að þeim myndi fela í sér. Hinsvegar er vissulega nokkrum vandkvæðum bundið að átta sig á því um þessar mundir hvað aðild gæti mögulega falið í sér, en það hefur ekkert með aðildarviðræður Íslands að gera heldur virðist sem aðildarríkin sjálf séu bara langt frá því að vera sammála um hverskonar samandi þau eru aðilar að eða vilja verða í framtíðinni.

[Sigurður M Grétarsson, 29.1.2012 kl. 22:09]

Örn. Það hefur aldrei staðið til að afsala fullveldi þjóðarinnar heldur aðeins að taka þátt í samstarfsvettvandi 27 og væntanlega bráðum 28 sjálfstæðra og fullvalda lýðræðisríkja í Evrópu.

Óðinn. Það er rangt að við missum yfirráð yfir sjávarútvegsmálum okkar ef við göngum í ESB. Eina ákvörðunin sem verður sameiginleg á vettvangi ESB er heildarafli á fiskistofnum okkar. Við munum hins vegar ráða því hverjir veiða úr okkar kvóta og hvaða skilyrði þeir þurfa að uppfylla til dæmis varðandi löndunarskyldu á Íslandi og svo framvegis.

Hvað það að fá að kíkja í pakkan varða þá er það einfaldlega þannig að þegar búið er að kára samninginn þá verður þjóðaratkvæðagreiðsla um hann og ef við segjum nei þá göngum við ekki í ESB.

Hvað það varðar að þjóðaratkvæðagreiðslan er ekki bindandi þá er það vegna þess að stjórnarskárin heimilar ekki bindandi þjóðaratkvæðagreiðslur. Til þess að breyta stjórnarskránni þarf Alþingi að saþykkja breytinguna tvisvar með þingkosningum inn á milli. Núverandi stjórnvöld vildu gera slíka breytingu á stjórnarskránni til að hægt væri að hafa þjóðaratkvæðagreiðsluna um ESB bindandi og freistuðu þess að fá samþykkt lagafrumvarp í þá veru meðan þau voru með minnihlutastjórn fyrir síðustu kosningar til að hæfgt væri síðan að samþykkja það aftur eftir kosningar og ná þannig fram nauðsynlegri breytingu á stjórnarkránni til þess að þjóðaratkvæðagreiðslan yrði bindandi. Það voru hisn vegar þingmenn Sjálfstæðiflokksins sem komu í veg fyrir að sú breyting næði fram að ganga með málþófi. Það er því sök Sjálfstæðiflokksins að þjóðaratkvæðagreiðslan er ekki bindandi en ekki sök ríkisstjórnarinnar.

Hvað varðar það að þingmenn muni samt samþykkja aðildarsamning þó þjóðin segi nei í þjóðaratkvæðagreiðslu þá er það svo að það er útilokað að það náist þingmeirhluti fyrir því. Þingmenn Samfylkingarinnar búa yfir meira siðferði en svo að þeir geri slíkt og það er það mikil andstaða við þessu í öðrum stjórnmálaflokkum að það er útilokað að meirihluti þingmanna muni níðast með þeim hætti á lýðræðinu. Siðan skulum við ekki gleyma því að það er ekki nóg að við samþykkjum aðildarsamningjnn. Það þurfa allar þær 28 þjóðir sem þá verða í ESB að gera. Það er nóig að ein þeirra segi nei þá verður ekki að aðild okkar. Flestar þessara þjóða búa yfir mikilli lýðræðisefð og hafa margar þeirra gert það í langan tíma. Það er því útklokað að þær muni allar samþykkja aðild okkar gegn vilja meirihluta kjósenda í þjóðaratkvæðagreiðslu. Svo skulum við ekki gleyma því að til að við getum gengið í ESB þarf að breyta stjórnarskránni. Eins og ég hef áður sagt þá þarf Alþingi að samþykkja þá breytingu tvisvar með þingkosningum á milli. Ef svo ólíklega fer að Alþingi samþykki aðild að ESB ásamt þeim stjórnarskárbreytingum sem nauðsynlegar eru til að við getum gengið í ESB gegn vilja meirihluta þjóðarinnar þá getur sá meirihluti þjóðarinnar sem ekki vill ganga í ESB ásamt þeim sem vilja ganga í ESB en vilja samt virða niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslunnar einfalslega kosið nægjanlega marga þingmenn sem eru á mót því að við göngum í ESB í þeim kosningum sem þarf að halda til að klára stjórnarskrárbreytingarnar þannig að ekki verði unnt að ná fram samþykki á þeim stjórnarksrárbreytingum í seinni umferðinni til að við getum gengið í ESB.

Það er því ekkert að óttast í þessu efni þó þjóðaratkvæðagreiðslan sé ekki bindandi. Fullyrðingar um anna eru ekkert annað en blekkingar ESB andstæðinga til að fá fólk til að styðja það að draga aðildarumsókninga til baka áður en niðurstaða næst í þeim. Það  gera þeir vegna þess að þeir vita að þegaar aðildarsamningur liggur fyrir mun mun stærri hluti þjóðarinnar en er í dag átta sig á þeim mýtum og innistæðulausa hræðsluáróðri sem andstæðingar ESB aðildar eru að ausa yfir þjóðina. Þá munu fleiri átta sig á því að flestar þær hættur við ESB aðild sem þið eruð að halda á lofti eru ekki til staðar og sjá í gegnum blekkingar ykkar. Þetta gerðist í Króatíu. Þegar aðildarsamningurinn lá fyrir kusu tver af hverjum þremur kjósendum með aðild og var stuðningurinn við aðildina meiri en var áður en aðildarviðræðurnar voru kláraðar. Þá sáu kjósendur einfaldlega í gegnum blekkingar andstæðinga ESB þegar samningurinn lá fyrir.

[Guðmundur Ásgeirsson, 29.1.2012 kl. 22:39]

Hvað það að fá að kíkja í pakkan varða þá er það einfaldlega þannig að þegar búið er að kára samninginn þá verður þjóðaratkvæðagreiðsla um hann

Grikkir fengu ekki að kíkja í björgunarpakkann sem Þjóðverjar eru að hanna fyrir þá, með tilheyrandi skilyrðum um fjárlagavald þeirra yfir ríkissjóði Grikklands. Þegar stóð til að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um fjárreiður gríska ríkisins var forsætisráðherra landsins umsvifalaust vikið frá í skiptum fyrir einn af undirmönnum Ítalans sem stýrir evrópska seðlabankanum, með það verkefni fyrir augum að hrinda endurskipulagningu í framkvæmd að kröfu ESB/IMF. Án þjóðaratkvæðagreiðslu auðvitað.

Á seinni hluta millistríðsáranna var íslenska þjóðin líka klofin í stuðningi sínum við aukin völd Þjóðverja og samstarf þeirra við Ítala um endurskipulagningu á þjóðfélagsskipan ýmissa ríkja á meginlandi Evrópu, og reyndar víðar eins og átti eftir að koma á daginn og á líka eftir að gera það í þetta sinn.

Niðurstöður þessarar könnunar sýna öðru fremur að helmingur íslensku þjóðarinnar er ófær um að læra af reynslu sögunnar, sinnar eigin sem og annarra.

[Sleggjan og Hvellurinn, 30.1.2012 kl. 01:50]

Þjóðin vill klára viðræðurnar. Ég vona að þessi könnun verði til þess að allir, nei sinnar og já sinnar, leggist saman á eitt og reyna að landa sem besta samningi fyrir Ísland.